♥ Didi ♥

♥ Didi ♥

donderdag 28 februari 2013

Alweer 4 weken verder.

Vandaag zit ik hier 4 weken. De tijd is voorbij gevlogen eigenlijk. Nog 1 week te gaan sowieso, aankomende woensdag hebben ze een MDO over mij. Naar aanleiding daarvan heb ik die dag een een gespek met een arts, EVVer en mijn moeder.
Ben wel benieuwd wat er uit dat overleg gaat komen. Ik heb zo'n idee dat ik het totaal niet eens zal zijn met wat er uiteindelijk op papier zal staan die dag. Waarschijnlijk zullen ze zeggen dat ik geen ERS/BPS heb en verder weet ik het niet..

Vooral de laatste week hier voel ik me niet serieus genomen. Iedere keer wordt mij gezegd dat ik naar de verpleegkundigen moet gaan, wanneer ik mij niet goed voel. Tja, goed idee op zich, maar aangezien ik alleen maar steeds te horen krijg dat ik afleiding moet zoeken, houdt het voor mij snel op hoor. Ga maar kleuren, ga maar tv kijken, ga een spelletje doen. Altijd hetzelfde. Flikker toch een eind op zeg.

Ik merk dat er ook ontzettend veel verschil in zit, in hoe ze verschillende patiënten hier behandelen. Ik vind het eerlijk gezegd onvoorstelbaar hoe dat hier soms gaat, echt waar. Ik zal een paar voorbeelden geven, die voor jullie misschien nogal extreem lijken, maar hier wel vaker gebeuren.


Iemand komt naar de verpleging met een zelf toegebrachte wond:
- Reactie: Verpleging is boos/geïrriteerd/behulpzaam
- Reactie: Arts wordt er wel/niet bij gehaald
- Reactie: Na de wondverzorging wordt er wel/niet over het probleem gesproken
- Reactie: Kamer wordt wel/niet doorzocht en gevaarlijke voorwerpen worden wel/niet ingenomen.
- Reactie: Patiënt wordt wel/niet in de gaten gehouden


Iemand komt naar de verpleging om te praten wanneer diegene suïcidaal is en/of weg wil lopen:
- Reactie: Verpleging is boos/geïrriteerd/behulpzaam
- Reactie: Arts wordt er wel/niet bij gehaald
- Reactie: Er wordt wel/niet over de reden gesproken
- Reactie: Er wordt gezegd om afleiding te zoeken of de verpleging neemt maatregelen
- Reactie: Patiënt wordt wel/niet in de gaten gehouden


Iemand komt naar de verpleging om te zeggen dat hij/zij een zelfmoordpoging heeft gedaan:

- Reactie:Verpleging is boos/geïrriteerd/behulpzaam of regeert niet
- Reactie: Er wordt over het probleem gepraat of er wordt gezegd afleiding te zoeken
- Reactie: Patiënt wordt aan zijn lot over gelaten of door de verpleging (streng) in de gaten gehouden
- Reactie: Patiënt wordt hier gehouden met gevaar voor eigen leven of naar VW 3 gestuurd


Dit klinkt misschien allemaal nogal raar voor jullie, maar deze dingen gebeuren hier vaker dan je denkt en helaas wordt er daar door de verpleging heel verschillend mee om gegaan. Er zijn blijkbaar geen 'regels' voor situaties die vaak voorkomen en ikzelf vind het heel raar onredelijk hoe het hier soms gaat in een crisis situatie. Die zij vaak dus niet als crisis (willen) beschouwen.


Nu moet ik er wel bij zeggen dat de afdeling Volwassenen 2 geen gesloten afdeling is en dat het de bedoeling is dat je zelf je leven weer op de rit krijgt, met handvaten die door de verpleging hier worden aangereikt. Helemaal niets mis mee.
Maar er zitten hier dus mensen, onder wie ikzelf ook moet ik bekennen, die daar absoluut niet genoeg aan hebben. Wij zijn niet in staat om op dit moment het te redden met de middelen die er beschikbaar zijn voor ons op deze afdeling. Wij moeten eigenlijk eerst in een veilige omgeving weer controle over onszelf zien te krijgen, met meer begeleiding, strengere regels, meer veiligheid.

Hier wordt dat niet serieus genomen en wordt er verwacht dat wij alles nu zelf wel even snel oplossen. Ik ben het er helemaal mee eens dat je het uiteindelijk zelf moet doen, maar soms heb je even extra veel hulp nodig om door een moeilijke periode heen te komen. Die hulp is op deze afdeling niet aanwezig. In ieder geval niet voor mij en ik vind het heel moeilijk om nog om hulp te vragen, want ik weet dat ik niet de hulp krijg die ik op dit moment nodig heb..



zondag 24 februari 2013

Jason Walker - Echo

Hello, hello.
Anybody out there?
'cause I don't hear a sound
Alone, alone.
I don't really know where the world is but I miss it now.

 I'm out on the edge and I'm screaming my name,
like a fool at the top of my lungs.
Sometimes when I close my eyes I pretend I'm alright,
but it's never enough.
'cause my echo, echo,
is the only voice coming back.
Shadow, shadow,
is the only friend that I have.

 Listen, listen.
I would take a whisper if,
that's all you had to give.
But it isn't, isn't,
you could come and save me and,
try to chase it crazy right out of my head.

I'm out on the edge and I'm screaming my name
like a fool at the top of my lungs.
Sometimes when I close my eyes I pretend I'm alright,
but it's never enough.
'cause my echo, echo,
is the only voice coming back.
Shadow, shadow,
is the only friend that I have.

I don't wanna be down and
I just wanna feel alive and
get to see your face again.
I don't wanna be down and
I just wanna feel alive and
get to see your face again,
but 'til then.
Just my echo,
My own shadow,
You're my only friend.

I'm out on the edge and I'm screaming my name
like a fool at the top of my lungs.
Sometimes when I close my eyes I pretend I'm alright,
but it's never enough.
'cause my echo, echo.
Oh my shadow, shadow.
 Hello, hello
Anybody out there?    

donderdag 7 februari 2013

Eerste week zit erop.

Nou, de eerste week hier is voorbij. Nog drie weken te gaan in de observatie periode en wat er dan nog bij komt. Ben wel benieuwd.

Afgelopen maandag ben ik begonnen met mijn programma. Het is eigenlijk gewoon een beetje bezig blijven en structuur aanbrengen, meer zit er in niet in op dit moment helaas. Ik probeer er zo veel mogelijk uit te halen in ieder geval. Zo ziet mijn programma er op dit moment uit:

Maandag
  • 07:50 - 08:20: Ontbijt + Medicatie
  • 08:30 - 08:45: Dagopening
  • 10:45 - 12:00: Observatie CBT
  • 12:00 - 12:30: Lunch
  • 13:30 - 14:45: Dagbesteding Activiteiten
  • 16:30 - 16:45: Dagafsluiting
  • 17:15 - 17:45: Avondmaaltijd
  • 18:00 - 20:00: Bezoekuur
  • 20:00 - 20:30: Koffie
Dinsdag
  • 07:50 - 08:20: Ontbijt + Medicatie
  • 08:30 - 08:45: Dagopening
  • 09:00 - 10:15: Observatie PMT
  • 12:00 - 12:30: Lunch
  • 13:30 - 14:45: Zanggroep
  • 16:30 - 16:45: Dagafsluiting
  • 17:15 - 17:45: Avondmaaltijd
  • 18:00 - 20:00: Bezoekuur
  • 20:00 - 20:30: Koffie 
Woensdag
  • 07:50 - 08:20: Ontbijt + Medicatie
  • 08:30 - 08:45: Dagopening
  • 09:00 - 10:15: Dagbesteding Activiteiten
  • 12:00 - 12:30: Lunch
  • 13:30 - 14:45: Dagbesteding Activiteiten
  • 16:30 - 16:45: Dagafsluiting
  • 17:15 - 17:45: Avondmaaltijd
  • 18:00 - 20:00: Bezoekuur
  • 20:00 - 20:30: Koffie
Donderdag
  • 07:50 - 08:20: Ontbijt + Medicatie
  • 08:30 - 08:45: Dagopening
  • 09:00 - 10:15: Loopgroep
  • 10:45 - 11:30: Huiskamerbespreking
  • 12:00 - 12:30: Lunch
  • 15:15 - 16:30: Observatie Activiteiten
  • 16:30 - 16:45: Dagafsluiting
  • 17:15 - 17:45: Avondmaaltijd
  • 18:00 - 20:00: Bezoekuur
  • 20:00 - 20:30: Koffie
Vrijdag 
  • 07:50 - 08:20: Ontbijt + Medicatie
  • 08:30 - 08:45: Dagopening
  • 09:45 - 10:30: Individuele Ergotherapie
  • 12:00 - 12:30: Lunch
  • 13:30 - 14:45: Dagbesteding Activiteiten
  • 16:30 - 16:45: Dagafsluiting
  • 17:15 - 17:45: Avondmaaltijd
  • 18:00 - 20:00: Bezoekuur
  • 20:00 - 20:30: Koffie
In het weekend is er geen programma. De lunch en avondmaaltijden zijn wel op dezelfde tijden. Verder is er bezoekuur van 14:00 - 16:00 en van 18:00 - 20:00.

Hier ben ik dus het grootste gedeelte van de dagen mee bezig. Soms sla ik het ontbijt of de dagafsluiting wel eens over, als echt te moe ben. Sport heb ik uit mijn programma gehaald, dat is gewoon te zwaar. Maar eens kijken hoe het zo gaat allemaal.

~ ~ ~
 
 
Vanmorgen heb ik de uitslagen van mijn bloedonderzoek binnen gekregen en alles was gelukkig goed. Had ook niet anders verwacht eigenlijk haha. We hebben het toen gelijk nog even over de medicatie gehad en die aangepast. Ik krijg nu anti-depressiva, pijnstillers, 2 soorten slaappillen en maagbeschermers. Dat lijkt me wel weer even genoeg voor nu en hopen dat het een beetje zal (blijven) werken de komende tijd.
 
De arts vertelde mij vanmorgen ook dat ik nog een afspraak krijg met twee psychiaters die gespecialiseerd zijn in autisme spectrum stoornissen en ontwikkelingsstoornissen. Ze denken hier dat een ontwikkelingsstoornis wel eens mijn grootste probleem kan zijn en helemaal niet de Borderline Persoonlijkheidsstoornis. Dat was wel even wat nieuws om te horen en erg vreemd, maar ik ben wel heel benieuwd wat er uit die testen gaat komen.
 
Ook mag ik de komende tijd geen (intensieve) therapieën gaan volgen buiten deze opname. De resocialiserende deeltijd is al stopgezet, na 1 bijeenkomst. Vrijdag heb ik een gesprek met de vrouw die over dit programma gaat. De VERS training (vaardigheidstraining emotie regulatie stoornis) waar ik mee zou gaan starten op 13 maart, mag ik absoluut niet doen van de arts hier. Het gaat nu te slecht met mij om dat aan te kunnen en ze denkt dat ze mijn veiligheid absoluut niet kunnen waarborgen dan tijdens de opname. Dus na een half jaar hier op te hebben gewacht, zal ik het af moet zeggen. In de toekomst mag ik het nog wel doen, maar alleen wanneer ik stabiel ben en het zeker weten aan zal kunnen.
 
Er verandert zo wel veel opeens, moet het even laten inwerken allemaal. Denk ik niet dat ik een beetje duidelijkheid heb en met dingen bezig zal gaan, wordt het helemaal omgegooid en moet ik weer opnieuw beginnen. Wat niet speciaal wil zeggen dat dat negatief is, maar wel heel moeilijk. 

zondag 3 februari 2013

Opname

Zoals sommigen van jullie misschien weten, heb ik onlangs de diagnose Emotie Regulatie Stoornis (ook wel bekend als Borderline Persoonlijkheidsstoornis) gekregen.

Het ging al een tijdje niet helemaal lekker. Onlangs heb ik veel gesprekken gehad met (nieuwe) mensen en begin ik binnenkort met twee nieuwe therapieën/trainingen. Dit allemaal bij elkaar heeft heel veel stress veroorzaakt en voelde ik me helemaal niet goed. Voordat ik iets ergs zou doen, heb ik dit aangegeven en ben ik afgelopen donderdag (vrijwillig) opgenomen in het Psychiatrisch Centrum Rielerenk.

Morgen begint mijn behandeling hier eigenlijk pas echt. De afgelopen dagen heb ik hier niet echt iets te doen gehad. Proberen om een beetje rust te pakken, te wennen aan de nieuwe omgeving, de mensen, de medicijnen. Ik moet zeggen dat dit me nog wel mee valt. Helaas voor mij gaan er deze week al een aantal leuke mensen weer weg, dus ik hoop dat ik een beetje met de nieuwe mensen op kan schieten. Maar voor hun is natuurlijk alleen maar goed. :)




We hebben hier een gezamelijke huiskamer, waar iedereen altijd mag zitten. Hier ontbijten, lunchen en dineren wij ook iedere dag. Verder kunnen we hier gewoon lekker kletsen, tv kijken, lezen, computeren, spelletjes doen etc. De keuken zit hier ook bij en hier kunnen we dag en nacht gebruik van maken.




Ook met de slaapkamer is niets mis eigenlijk. Hij is ruim, er staat een kast, een bed, een nachtkastje, een tafeltje, een stoel en nog een bureau + stoel. De slaapkamer ziet er nu alweer anders uit, ik heb wat dingen veranderd. Het bed is echt een ramp, zakt heel erg door en heb na 3 nachten al veel last mijn spieren hierdoor.
Ook heb ik een eigen douche en wc, de badkamer is behoorlijk groot. Wel fijn om iedere dag gewoon lekker onder de douche te springen in je eigen kamer, wanneer je wil.

Morgen begint hoogstwaarschijnlijk mijn programma, maar dat hoor ik dan pas. In het weekend is het onmogelijk dat hier ook maar iets gebeurt blijkbaar. Ook moet ik nog steeds bloed prikken, waar nog weer een formulier voor gemaakt moet worden etc. Dit zou vrijdag gebeuren, nu op z'n vroegst dinsdag. De communicatie hier is niet altijd even best.

Maar goed, ik zie wel hoe het verder allemaal gaat. Zal proberen om hier steeds iets te schrijven in ieder geval. :)