♥ Didi ♥

♥ Didi ♥

vrijdag 24 februari 2017

55 / 365. : Therapie.

Ben ik eindelijk zover dat ik bij therapie alles vertel, dat het helemaal niet goed gaat. En wat doen ze? Niets. Schrijven vanalles op. Maar het lijkt ze niets te kunnen schelen hoe ik mij voel. Het enige wat ze soms zeggen is dat ik afleiding moet zoeken. Wat denken ze dat ik heb gedaan?! Ik heb weinig hoop dat ik hulp krijg, ook al heb ik dat juist nu echt nodig. Het lukt mij niet meer alleen. Maar ik moet het maar zelf uitzoeken blijkbaar. Dat gaat dus niet lukken.. 😢


donderdag 23 februari 2017

54 / 365 : Dissociatie.

Steeds vaker merk ik dat ik niet alles mee krijg. Dan ben ik gewoon stukken tijd 'kwijt' en heb ik meestal geen idee wat er om me heen gebeurt is.


dinsdag 21 februari 2017

52 /365 : Not okay.

Het is zo ontzettend vermoeiend om iedere dag weer te doen alsof het goed gaat. Mensen verwachten dat ik happy ben, dus ik durf niet te zeggen dat ik me ontzettend kut voel. Het gaat helemaal niet goed. 😢


maandag 20 februari 2017

51 / 365 : New art.

Na al die weken van alleen maar kleuren, besloot ik om weer eens met iets anders te werken.
Afgelopen vrijdag heb ik met nog 2 andere vrouwen dingen uitgeprobeerd. We hadden dit met Ecoline en alcohol gedaan. Helaas niet gelukt om het effect te krijgen wat wij wilden.

Naar aanleiding van dat blok therapie besloot ik thuis om ook weer eens wat anders te proberen. Het is niet geweldig, maar voor een eerste keer proberen is 'ie nog wel oké.

Gemaakt met waterverf, Ecoline en zout.




zaterdag 18 februari 2017

49 / 365 : A Cure For Wellness.

Een man reist af naar de Zwitserse Alpen om zijn baas op te halen uit een therapeutisch instituut. Daar aangekomen blijkt dat zijn baas is verdwenen. Gedwongen tot een langer verblijf komt de man erachter dat er iets kwaadaardigs gaande is.


woensdag 15 februari 2017

46 / 365 : Kermie.

Wat was ze een schatje. Ondanks haar beperkingen heeft ze een goed leven gehad. Alweer een paar jaar geleden dat ze is overleden. Ze was speciaal. ❤


maandag 13 februari 2017

44 / 365 : Wie ben ik?

Iedere keer weer een nieuw masker. Het zijn er zo veel. Wie ben ik? Ik weet het niet meer.


vrijdag 10 februari 2017

41 / 365 : Vertrouwen.

Vertrouwen is weg. 
Heb er echt genoeg van dat ik bij therapie steeds weer belangrijke informatie te laat krijg.
Weken lang de tijd gehad om mij te informeren, maar nee hoor. 
Vorige week al boos om, vandaag weer.
En dan gaat m'n behandelaar tijdens onze sessie ook nog meerdere keren lopen bellen.
Ik was al boos en gefrustreerd, midden in een belangrijk moment. 
En dan laat ze me zo 5 minuten wachten, steeds weer.
Nou, toen had ik er echt genoeg van. Blijkbaar ben ik niet belangrijk genoeg voor haar.


donderdag 9 februari 2017

40 / 365 : Stemmen.

Wakker worden met stemmen in m'n hoofd en gaan slapen met stemmen in m'n hoofd. Chaos. Het is zo ontzettend vermoeiend. De hele dag vechten tegen alle negatieve dingen die ze zeggen en alle (gevaarlijke) opdrachten proberen te negeren. Het wordt moeilijk. ☹️


dinsdag 7 februari 2017

38 / 365 : Boek 7 van 2017.

  1. Mark Billingham - Slaapdood
  2. Dennis Lehane - Gone Baby Gone
  3. Jilliane Hoffman - Vergelding
  4. Esther Verhoef - Close-up 
  5. Marcello Figueres - Het lied van leven en dood
  6. Peter Carey - Amnesie
  7. Pieter Aspe - (Pijn) 3
‘Als je me niet helpt, dan ben ik volgende week dood’, zo luidt een videoboodschap die binnenkomt op het politiebureau in Brugge. De maker van het filmpje daagt Van In uit om de gijzelaar binnen de week te vinden – als dat niet lukt, wordt de gijzelaar gevild… Algauw komen Van In en Versavel achter de identiteit van het slachtoffer. Zijn naam? Van In. Jan Van In. Geen familie van, maar toch. 

In een tweede boodschap bedreigt de geheimzinnige dader een nieuw slachtoffer. Geen Van In deze keer, wel een Versavel. Het hele land is in de ban van de psychopaat achter de videoboodschappen en leeft angstvallig mee. De pers smeert alles breed uit. Wie wordt het volgende slachtoffer? Martens? De pijn snijdt diep in deze Aspe en stijgt exponentieel: tot de derde macht. En wie is die derde macht?



maandag 6 februari 2017

37 / 365 : Een goed begin.

Een maand geleden ging ik voor het eerst naar de diëtiste. Ze had wat tips voor me en ik kon er wel wat van gebruiken. Dus het veranderen van mijn eten en eetpatroon heeft heel goed gewerkt. Ik ben de afgelopen 2 weken nauwelijks buiten geweest, dus heb niet echt kunnen bewegen.

Ben wel een beetje trots dat ik toch 3 kilo afgevallen ben in 1 maand.
Van 90 kilo naar 87 kilo. 😊 Dus nu begin ik met maand 2.



zondag 5 februari 2017

36 / 365 : Slechte dagen.

De laatste tijd meer slechte dan goede dagen. 
Ik slaap goed, maar ben constant moe. 
Medicijnen werken voor mijn gevoel niet goed genoeg meer.
Dat maakt bijna alles moeilijk. 
Ik kan niet eens uitleggen wat er in m'n hoofd gebeurd en wat ik voel.
Voor mijzelf is het ook vaak niet duidelijk.
Het is in ieder geval niet iets wat goed is. 

Na meer dan twee weken blaas- en nierbekkenontsteking kan ik eindelijk weer wandelen. 
Voelde me behoorlijk beroerd door die ontstekingen.
Na twee keer antibiotica ging het weer beter.
Om het toch positief af te sluiten. 


donderdag 2 februari 2017

33 / 365 : Chaos.

Het gaat niet echt goed. Ik kan geen rust vinden. Medicijnen werken niet. Er gebeurt zo veel in mijn hoofd. Ik vind het te moeilijk om te vertellen wat er allemaal gebeurt. Misschien een andere keer.


woensdag 1 februari 2017

32 / 365 : Gesprek.

En dan denk je eindelijk dat je een goede behandelaar hebt gevonden. Ze denkt en helpt mee. Ik heb haar verteld wat mij helpt. De gesprekken met haar en mijn psychiater, de twee ochtenden creatieve therapie. Dat ik dicht bij mijn familie wil zijn. 

Vandaag een gesprek gehad voor begeleid/beschermd wonen. Een stap vooruit. Maar nee hoor. De mensen van het Ribw kwamen alleen maar aanzetten met verhuizen naar een andere plaats. Wat dus eigenlijk niet de bedoeling is, wat we ook aangegeven hebben. Heb niet het idee dat dat hun iets kon schelen.

En na het gesprek zei mijn behandelaar (die dus weet wat mij helpt) dat als ik beschermd ga wonen, ik weg moet bij haar, mijn psychiater en moet stoppen met creatieve therapie. Komt ze achteraf nog even zeggen nadat de mensen van Ribw weer weg waren. 

Ik heb me ingehouden, maar ik ben echt boos. Ook omdat ze tijdens al onze gesprekken over beschermd wonen nooit heeft gezegd dat ik dan dus gewoon Dimence uitgeschopt wordt. Na al die jaren voelde ik me nu overal op mijn gemak. En dat wordt me dan in 1 klap allemaal ontnomen. 

Ik voel me verraden. Voorgelogen. Niet serieus genomen. Ze vindt het blijkbaar nodig om mij belangrijke informatie te onthouden. Mijn vertrouwen is weg. 
Morgen zou ik m'n psychiater via de telefoon spreken, maar ik heb besloten om er heen te gaan, ook al is het op een klote tijd. Hopelijk heeft zij even wat tijd voor me, meer dan de gebruikelijke 10 minuten. Anders weet ik het ook even niet meer. 

Dimence zal ook echt nooit gaan veranderen.