♥ Didi ♥

♥ Didi ♥

woensdag 1 februari 2017

32 / 365 : Gesprek.

En dan denk je eindelijk dat je een goede behandelaar hebt gevonden. Ze denkt en helpt mee. Ik heb haar verteld wat mij helpt. De gesprekken met haar en mijn psychiater, de twee ochtenden creatieve therapie. Dat ik dicht bij mijn familie wil zijn. 

Vandaag een gesprek gehad voor begeleid/beschermd wonen. Een stap vooruit. Maar nee hoor. De mensen van het Ribw kwamen alleen maar aanzetten met verhuizen naar een andere plaats. Wat dus eigenlijk niet de bedoeling is, wat we ook aangegeven hebben. Heb niet het idee dat dat hun iets kon schelen.

En na het gesprek zei mijn behandelaar (die dus weet wat mij helpt) dat als ik beschermd ga wonen, ik weg moet bij haar, mijn psychiater en moet stoppen met creatieve therapie. Komt ze achteraf nog even zeggen nadat de mensen van Ribw weer weg waren. 

Ik heb me ingehouden, maar ik ben echt boos. Ook omdat ze tijdens al onze gesprekken over beschermd wonen nooit heeft gezegd dat ik dan dus gewoon Dimence uitgeschopt wordt. Na al die jaren voelde ik me nu overal op mijn gemak. En dat wordt me dan in 1 klap allemaal ontnomen. 

Ik voel me verraden. Voorgelogen. Niet serieus genomen. Ze vindt het blijkbaar nodig om mij belangrijke informatie te onthouden. Mijn vertrouwen is weg. 
Morgen zou ik m'n psychiater via de telefoon spreken, maar ik heb besloten om er heen te gaan, ook al is het op een klote tijd. Hopelijk heeft zij even wat tijd voor me, meer dan de gebruikelijke 10 minuten. Anders weet ik het ook even niet meer. 

Dimence zal ook echt nooit gaan veranderen. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten