125 / 365 : Nieuw team.

Het was mij verteld dat ik binnenkort over moet stappen naar het FACT team. Niemand wist wanneer die overgang zou plaatsvinden. Tot gisteren. Volgende week vrijdag, 12 mei, heb ik opeens al een gesprek met mijn nieuwe begeleidster van het FACT team. En dan moet ik al bijna gelijk bij de Pikeursbaan weg. Ik heb nog een gesprek met mijn psychiater en 1x mijn huidige behandelaar om afscheid te nemen op 2 juni. Houdt ook in dat ik moet stoppen met creatieve therapie op de Rielerenk.

Ik kan erg slecht tegen veranderingen. Zeker als het gaat om meerdere grote veranderingen tegelijk waar ik me nauwelijks op kan voorbereiden. Wat nu dus het geval is.

Na al die jaren op de Pikeursbaan te hebben gezocht naar goede behandelaren, die ik ook had gevonden, moet ik weer helemaal opnieuw beginnen. Vreemde mensen, maar hopelijk voel ik me op mijn gemak bij deze behandelaren. Vind het erg moeilijk om mensen te vertrouwen en contact te maken wanneer ik iemand nog nooit heb gezien/gesproken. Levert veel stress op.

Zoals ik al zei moet ik helaas ook weg bij creatieve therapie op de Rielerenk. Ik zit daar al zo lang dat ik niet eens meer weet hoeveel jaren geleden ik daar begonnen ben. Maar vanaf de eerste keer dat ik daar heen moest, voelde ik me daar wel oké. Door de jaren heen nieuwe mensen leren kennen daar en we zitten al zo lang samen bij creatieve therapie, dat het voor mij mijn veiligste plek is. We kunnen alles bespreken. We hebben een hechte band gekregen en op sociaal vlak is dat voor mij ook echt prettig. Ik zie niet vaak mensen. Hier stoppen zie ik ontzettend tegen op. Na al die jaren, niets meer. Weg van mijn veilige plek. Weg van de plek waar ik mezelf kan zijn zonder dat ik veroordeeld wordt. Weg van de vrienden die ik daar heb gemaakt. Weg van de gezelligheid om samen koffie te drinken. Het voelt alsof ik een deel van mezelf verlies wanneer ik daar weg moet. Dat klinkt waarschijnlijk heel overdreven, maar mijn emoties zijn altijd wat heftiger dan bij de meeste anderen.

Op woensdagochtend ga ik naar Artomondo. Dagbesteding buiten de psychiatrie. Hier zit ik ook bij het creatieve atelier. Ik ga daar nu al een tijdje heen en begin mijn plekje wel een beetje te vinden. Heel relaxed, ongedwongen. Aardige begeleiding en de andere mensen die daar zitten zijn ook leuk, we kunnen altijd wel gezellige gesprekken hebben. En nu is het dus de bedoeling dat ik daar mijn uren uit ga breiden. Ik denk dat het me wel gaat lukken. De enige verandering waar ik niet heel bang voor ben.