Update » Deel 2 - juli.

Hier is de tweede update van juli. Ik vind het eng, maar ik schrijf gewoon vanalles. Sommige dingen zullen jullie misschien herinneren, maar nu ben ik open en dat is voor mij een goede oefening. Praten vind ik erg moeilijk, dus ik probeer het nu met schrijven. Eerder deed ik dat nooit waar iedereen het zou kunnen lezen, omdat ik bang ben voor nare reacties. Maar ik vond het zó lief hoe jullie reageerden, bedankt! 

• Emoties: Phew. Waar te beginnen. Zoals de meesten van jullie weten heb ik o.a. de diagnose Borderline Persoonlijkheidsstoornis. Ik heb heel veel moeite om met mijn emoties om te gaan. Vooral als ik me slecht voel, zoals de laatste tijd. Soms erge stemmingswisselingen. Ik probeer dan afleiding te zoeken, maar dat gaat lastig als het complete chaos is in mijn hoofd. Soms reageer ik me dan af op anderen, wat ik echt niet wil, maar soms heb ik daar geen controle over. Dat klinkt stom, maar dat gebeurt soms. Voel me ook altijd erg schuldig. 
• Gewicht & Eten: Door de Seroquel/Quetiapine heb ik constant honger, waardoor ik te veel heb gegeten en ook verkeerde dingen. Ik ben ook echt een emotie eter. Ook houd ik veel vocht vast. Dus ik ben héél veel aangekomen. Daar heb ik veel moeite mee. Ik wil mezelf het liefst ook niet zien. Vaak te confronterend. Nu ben ik weer bezig met afvallen, maar daarover meer in een andere post. 

• Pijn: De laatste tijd heb ik wel wat meer pijn gekregen. Door al die ontstekingen en antibiotica is m'n lichaam nog van slag. Ook heb ik zeer weinig kunnen doen de laatste weken qua beweging. Maar de laatste tijd heb ik het wandelen weer voorzichtig opgepakt. Kan nog niet heel ver lopen, ik moet nu eerst weer rustig opbouwen. Al gaat het vaak wel iets beter, soms zegt mijn lichaam ook dat ik toch nog weer een dag rust moet nemen, wat ik echt niet wil. Maar dat moet soms. Ik ben niet meer zo eigenwijs om toch door te gaan, want ik weet nu hoeveel impact dat dan op mijn lichaam heeft. Ik gebruik nog steeds Tramadol, anders kom ik de dagen niet door. Nu ik eigenlijk met krukken moet lopen, heb ik ook veel pijn aan m'n duim en pols. Dus dat wordt een beetje lastig.. 
• FACT team: Ik heb nu twee mensen uit het team gesproken. Mijn hoofdbehandelaar en psychiater. Hele lieve mensen, waarbij ik me meestal wel oké zal voelen. Maar natuurlijk ging er weer iets fout, het blijft Dimence hè? Communiceren is niet hun sterke kant, hetzelfde geld voor op tijd komen. Maar ik blijf gewoon aangeven als ik ergens een probleem mee heb en dat schijnt nu te gaan werken.