De laatste tijd ging het eigenlijk helemaal niet zo goed tijdens mijn opname. Er is heel veel gebeurd in korte tijd, onder andere mijn ontsnapping door 's avonds over het hek te klimmen. Waren ze niet zo blij mee haha, maar ik ben na mijn 'wandeling' ook zelf weer terug gekomen. Ee uur later en niemand had door dat ik er niet was.
Afgelopen maandag had ik een gesprek met mijn arts, om te kijken hoe het nu verder zou moeten. Toen heeft ze voorgesteld dat ik een time-out zou kunnen houden in Zwolle. Dit zou dan een week duren en ik zou voor die tijd naar een gesloten afdeling gaan om tot rust te komen. Ik zou in Zwolle meer aan mezelf kunnen werken, samen met de verpleging. Na die week moet ik weer terug naar de Rielerenk.
Opties 2 en 3 waren, als het weer fout zou gaa, een gedwongen opname of gedwonge ontslag. Dus heb ik maar 'vrijwillig' voor de eerste optie gekozen en ben ik dinsdag om 11:00 opgenomen in Zwolle.
Bij aankomst werd me al gelijk duidelijk dat mij niet goed verteld was hoe het hier zou zijn en dat ik het hier niet bepaald prettig zou gaan vinden. Niets mocht mee, geen fleecedeken, geen laptop. Ze wilden zelfs mijn mobiel, maar ik heb gelijk duidelijk gemaakt dat ze die nooit zullen krijgen.
Maar goed, ik dus gauw maar wat dingen bij elkaar gepakt en die meegenomen. Was er echt niet blij mee. Nou, de spullen naar mijn kamer gebracht en opgeruimd. De rest van die dag was echt helemaal niet prettig.
Een heleboel nieuwe en ontzettend drukke mensen om mij heen die maar tegen mij bleven praten, voelde me heel naar.
Woensdag kwam ik er achter dat otbijten hier een hel is. Ik ben al geen ochtendmens, maar dit is echt heel vervelend. Al die veel te drukke mensen en verpleging aan een tafel gepropt die te klein is voor ons allemaal. Daar zit ik dan tussen gedrukt met alleen maar gesnuif, gesmak en gezeur wat ik constant hoor. Sommige mensen, vooral 1 man, kan nog geen 5 seconden stil zijn en ik word er echt schijtziek van. Tussen de middag en 's avonds gaat het eigenlijk hetzelfde.
Overdag is er zo goed als gee programma. Af en toe gaat er begeleiding mee om te wandelen en soms kun je sporten, maar daar houdt het ook wel mee op. Er is wel een ruimte die de hele dag open is, waar je kunt tekenen, de krant kunt lezen etc. Als er begeleiding is zijn er nog meer mogelijkheden. Leuk, maaja, ik word gek van het niets / steeds hetzelfde doen. Er is maar 1 gang hier waar ik kan lopen en in de huiskamer en mijn slaapkamer. Buiten staat een kooi waar wij een frisse neus kunnen halen.
Nou, kort gezegd: Het is hier KLOTE.
Ik moet hier beter uit komen, maar ik ga alleen maar achteruit, dat merk ik aan heel veel dingen. Voel me net een beest dat in een veel te kleine kooi zit en dat constante gezeur de hele dag, bah. Echt, praat gewoon even 5 minuten niet en laat mij vooral eens met rust. Ik ga zo nog ontploffen hier voordat ik weer naar Deventer ga als dit zo blijft.
Gelukkig komen m'n ouders vanavond eventjes en ik ga vragen of ze al weten wanneer ik pecies terug ga. Nu een kop thee drinken en proberen om ergens rust te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten